... Hvert fór tķminn

Hvert fór tķminn er eitthvaš sem ég sį tķtt į samfélagsmišlum og heyrši fólk segja ķ vikunni. Žaš er mjög augljós įstęša fyrir žessum hugsunum viš lok sumars og haustiš byrjar aš banka į dyrnar... En hvert fór tķminn?

   Žaš situr alltaf ķ mér aš mešan ég var aš alast upp var mér ķtrekaš sagt aš gefa mér bara tķma ķ hlutina, ég hafi nęgan tķma. Žetta hefur veriš tuggiš ķ mig af foreldrum žjįlfurum kennurum og öllum žeim sem hafa reynt aš leišbeina mér ķ lķfinu. Rétt tęplega kominn į žrķtugs aldurinn og ég sé fyrst nśna aš žaš er ein mesta lygi sem mér hefur veriš fyrir mér haft.

   Žegar viš fęšumst byrjar klukkan aš tikka og viš vitum ekkert hversu lengi hśn fęr aš tikka. Žaš eina sem er vitaš fyrir vķst er aš einn daginn hęttir hśn aš tikka. Viš vitum lķka aš aš er ekkert sem žś getur gert eša sagt til žess aš fį klukkuna til aš stoppa tikka ķ smį stund og žś getur svo sannarlega ekki fengiš klukkuna til aš tikka ķ hina įttina.  

„ Tķminn er takmarkašasta aušlind sem viš žekkjum sem manneskja.“

Samt sem įšur sem manneskjur viršumst viš telja okkur trś um žaš aš viš höfum allan tķmann ķ heiminum. Viš fyllum lķf okkar af allskonar truflunum sem hvorki gefa okkur neitt né gera neitt fyrir okkur. Skilja ekkert eftir sig. Truflanir žessar gefa ašeins tķmabundiš skot af falskri gleši sem hverfur svo jafn skjótt og hśn varši. Į mešan viš sitjum viš svo stjörf eins og heróin fķklar ķ vķmu andlega fjarverandi frį žvķ sem er aš gerast ķ kringum okkur.  Lķmd viš einhverskonar afžreygingu sem „af óśtskżranlegum įstęšum fyrir okkur sjįlfum,  viš fįum okkur ekki slitiš frį hverfur frį okkur žaš dżrmętasta sem viš eigum ...tķminn

            Viš getum litiš svo į aš frį žvķ viš fyrst drögum andan fįum viš ķ hendurnar sešla bśnt. Žetta sešla bśnt er einstakt og fyrir finnst hvergi annarstšar og fęst hvergi. Žvķ mišur erum  viš ekki viss hvers virši hver sešill er eša hvaš viš fįum mikiš fyrir hvern sešil eša hversu stórt sešlabśntiš sem viš fįum er. Žaš sem viš vitum er aš žaš eina sem viš getum keypt fyrir žennan pening er tķmi. Ķ fyrstu viršist staflinn stór og leyfum viš okkur ķ sakleysi ęskunnar aš ósparlega meš sešlana. En eftir žvķ sem įrin hellast yfir okkur minnkar sešla bśntiš og įšur en viš vitum lķšur okkur eins og sešla bśntiš sé aš verša bśiš og spyrjum sjįlf okkur , išulega į haustinn,

 „ ..hvert fór tķminn? “

 Nśna loksins sé ég aš stęrš sešla bśntsins skiptir ekki mįli. Virši sešlana er žaš sem skiptir mįli og žaš besta er aš aš ég ręš žvķ sjįlfur hvers virši hver sešill er. Hvernig ég eyši žessum pening er žaš sem raunverulega skiptir mįli. Ekki hversu mikiš ég į. Žvķ ég get fengiš ķ té ¼ af staflanum sem mašurinn viš hlišina į mér fekk en samt sem įšur fengiš helmingi meira fyrir peninginn. Žaš er ekki undir neinum öšrum komiš en mér sjįlfum hvaš ég fę fyrir minn snśš.

  Žaš er engin aš segja aš žś žurfir aš verša heltekinn af žvķ hvert hver einasta sekśnda sem sem lķšur fer. Žaš gerir ekkert gott fyrir sįlartetriš og klįrar sennilega lķfsorkuna žķna annsi fljótt. En.. 

„ Aš eyša smį tķma ķ aš skipurleggja tķma gerir ekkert anneš en aš spara žér tķma. „

   Tķma skipulag getur veriš eitt af žvķ mikilvęgasta sem žś lęrir yfir ęvina en öfgakennt tķmaskipulag getur lķka gert žaš af verkum aš žś gengur af göflunum.. Um leiš og žś veršur mešvitašur um hversu mikils virši tķminn raunverulega er og aš žś stjórnir žvķ sjįlfur hversu mikils virši sešillinn žinn er sem žś eyšir ķ tķma feršu ósjįlfrįtt aš fara meira varlega meš sešlana žķna. Žś ferš mešvitaš og ómešvitaš aš gera hluti sem žig hefur kannski alltaf langaš til aš gera og hęttir mešvitaš og ómešvitaš aš eyša tķma ķ hluti sem gera ekkert fyrir žig.

            Žaš er aldrei of seint aš byrja fara betur meš žessa peninga. Sama į hvaša aldri žś ert eša hvar žś ert staddur ķ lķfinu getur žś alltaf fundiš eitthvaš ķ tilverunni til žess aš auka virši sešlana žinna og keypt eitthvaš sem žś įtt aš eilķfu.

 

 Andri Žór


Innskrįning

Ath. Vinsamlegast kveikiš į Javascript til aš hefja innskrįningu.

Hafšu samband